สวัสดีค่ะชาวพันทิป นี่เป็นกระทู้แรกของเราเอง
ว่าจะไม่ตั้งกระทู้แล้วแต่เก็บไว้ไม่ได้แล้ว อึดอัดมากๆ
เลยอยากขอความคิดเห็นค่ะ
เริ่มนะคะ เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงค่ะ ตอนนี้อยู่ ม.6 แล้ว ในทุกๆวันเราเล่นเฟสเป็นปกติอยู่แล้ว
จนมาถึงวันนึงค่ะ วันที่ 18 ม.ค. 2557 ที่ผ่านมา
เราไปเปิดเจอรูปแท็กที่มีจากเพื่อนในเฟส ก็เป็นคนที่เรารู้จักค่ะ เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยประถม
ตอนนี้เราอยู่คนละร.ร.ค่ะ ก็อ้าว นี่เพื่อนเก่าเรานี่นา เลยแอดไป เค้ารับแอดเร็วมาก เราก็รีบทักเลย แบบ
เฮ้ยแกจำเค้าได้มั้ย @#$@!$%^ ก็ว่าไป เค้าบอก ก็น่าจะจำได้นะ 55555
นับตั้งแต่วันนั้น เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ถ้าไม่คุยก็รู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก เพราะทุกครั้งที่ได้คุยเรารู้สึก มีความสุขและยิ้มได้อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
เราคุยกันศึกษานิสัยและเรื่องราวกันมาเรื่อยๆ เค้าเป็นคนชอบถ่ายรูป เราก็ชอบถูกถ่ายรูปด้วย
วันที่ 27 ม.ค. 57 เราได้เจอกัน เพราะเค้ามาที่ร.ร.เรา มาถ่ายรูปพวกแข่งกีฬาอะค่ะ เราก็ไปทักทายได้แปปเดียว เพราะต้องรีบขึ้นไปซ้อมรำ
วินาทีแรกที่เห็นเค้า ไม่รู้ทำไมรู้สึกดี แล้วใจเต้นแรงด้วย แต่เราก็กลับมาคุยกันต่อในแชทค่ะ มีคนนึงมาขอจีบเรา เราไปเล่าให้เค้าฟัง เค้าบอกรู้จักคนนี้ แล้วถามเราว่าชอบเค้ามั้ยเราบอกไม่อ่า พึ่งรู้จักเอง เค้าบอกงั้นก็ลองบอกเค้าไปว่าคุยกับเราอยู่ก็ได้ วินาทีนั้นเรากรี๊ดในใจเลยอะ
ต่อมาวันที่ 29-30 ม.ค. ร.ร.เราจัดให้ไปค่ายที่พัทยา
เป็นสถานที่ที่สวยมาก หรูหราอลังการจริงๆ ที่พักก็ดี สนุกมากๆเลยค่ะ เราก็เล่าให้เค้าฟังตลอดในขณะที่เค้าเรียน เค้าก็คุยกับเราเหมือนกัน
อยู่ในค่ายแทบก้มหน้าพิมคุยกันทุกวันเลย เมื่อถึงเวลาค่ำ ก็มีการดูดาว เราก็เล่าให้เค้าฟัง เนี้ยที่นี่สวยมากเลย มองดาวแล้วนึกถึงเพลง คืนที่ดาวเต็มฟ้า เลยอะ555555 เค้าบอก นึกถึงใครหรอเราก็บอกว่า ไม่บอก >///< คือมีความสุขจริงๆ ช่วงนั้น
ต่อมาค่ะวันที่ 4 ก.พ.57 คือมีงานที่ร.ร.ค่ะเป็นรวม 6 ร.ร.มาแข่งกีฬาต่างๆ
เราก็ได้รำเปิดงาน แล้วเค้าก็มาด้วย เค้าถ่ายรูปให้เรา และก็แอบถ่ายรูปเราด้วยแหละ แล้วเค้าก็ส่งรูปมาให้เรา เราก็เก็บไว้และชอบมากๆเลย
เค้าขึ้นมาหาเราบนห้องนาฏศิลป์ด้วย เพราะเราท้าว่ากล้าขึ้นมาป่าวๆไรงี้ ก็ไม่คิดว่าจะกล้าไงเออ ก็ฟินไปอีก ก็ขึ้นมาคุยเล่นแล้วดูพวกแข่งลีดข้างล่างกัน
เอาที่คุยกันไปก่อนนะคะเพราะเราคุยกันเยอะมาก
เข้าประเด็นนะ เราสองคนไม่เคยบอกชอบกัน ไม่เคยบอกความรู้สึกที่มีให้กันเลย วันนึงจู่ๆเค้าไม่คุยกับเราเลย ไม่รู้เป็นเพราะอะไร
ไม่รู้ว่าเรารอเค้าทักมาฝ่ายเดียวหรือเปล่า หรือเค้าก็รอเราเหมือนกัน เราไม่แน่ใจเลยจริงๆ จนวันเกิดเรา พอดีช่วงนั้นปิดเทอม แล้วเราเรียนพิเศษด้วยกัน
แล้ววันนั้นวันเกิดเรา เรามองไปที่ข้างหลังที่นั่งเรียนเค้าตอนเลิกเรียน เค้าก็กลับบ้านไปแล้ว นึกว่าจะมาHBDให้เรา เราเศร้าเลย ค่อยๆเดินออกไป
แล้วพอเปิดประตู เค้ารอเราแล้วยื่นของขวัญวันเกิดให้เรา แล้วบอกว่าสุขสันต์วันเกิดนะ ^^ คือ...อึ้งจ้าา!! แล้วดีใจมากอะคือพูดไม่ถูกเลยอะแอร๊ยย
เราก็ขอบคุณเค้าแล้วยิ้มๆแล้วก็ไปขอบคุณในเฟสต่อ ตอนนั้นนึกว่าจะได้กลับมาคุยกันเหมือนเดิมแล้ว แต่เค้าก็หายไปเหมือนเดิม เศร้า ยังไม่รู้สาเหตุเลย
***เราทนไม่ไหวคิดว่าเค้าไม่อยากคุยกับเราแล้ว ด้วยความเหงาและไม่ชินกับการที่ไม่มีเค้า เราก็เลยหาไรทำ แล้วก็ "หาคนคุย!!" เป็นวิธีที่ไม่ดีเลย
เราไปเจอคนๆนึงในบีท้อก คุยๆกันแล้วคนนี้ก็มาชอบเราเค้าคุยกับเรากวนๆสนุกดี ซึ่งตอนนี้เราคบกันแล้ว ด้วยความเหงาหรือ?
ช่วงแรกที่คบกันแฟนคนใหม่ เค้าคนเก่าก็ทักเรามาค่ะ แปลกมาก เพราะเค้าแอดเรามาสองไลน์ เรา งง มาก ถามว่าตกลงเล่นไลน์ไหน เค้าบอกไลน์นู้นๆ
ไม่ใช่อะไรหรอกนะคะ เค้าให้เพื่อนเค้าปลอมตัวเป็นเค้าเพื่อหลอกถามเราทุกอย่าง ว่าเราชอบจริงๆรึเปล่า แต่ที่เราจับได้เพราะคำพูดก็ไม่ใช่เค้าแล้วล่ะค่ะ
เค้าบอกประมาณว่าทำเพราะจะได้รู้ว่าเราอะชอบเค้าจริงๆรึเปล่า แต่จะทำเพื่ออะไรอะ? ในเมื่อเธอเลือกเองที่จะเงียบหายไป ทิ้งให้เราเหงาเนี้ยนะ แล้วเค้าก็ขอโทษเราแล้วบอกว่าจะไม่ยุ่งแล้ว และสั่งให้เราบล็อกไลน์เค้าออกให้หมด แล้วเค้าก็ลบทุกสิ่งทุกอย่าง
รวมถึงบล็อกเฟสเปลี่ยนลน์หนีเราด้วย ทั้งๆที่เราไม่ได้ลบออกไปเลย แต่เค้าก็หายไปจากชีวิตเราจริงๆแล้ว
มาถึงตอนนี้เรากับแฟนใหม่คบกันมาตอนนี้จะ 9 เดือนแล้วค่ะ แฟนใหม่เราแสนดีมาก แต่ขี้หึงมากไปหน่อย ขนาดแค่กวาดสายตาไปทางไหน เค้ายังคิดว่ามองผู้ชายเลย แล้วก็ทะเลาะ สุดท้ายเรางอนคืนเค้าก็งอนเหมือนกัน แต่เค้าก็ลุกไปซื้อไอติมมาง้อเราจนได้ เค้ายอมทำเพื่อเราทุกอย่าง
ไปไหนก็ไปด้วยกันเสมอไม่เคยทิ้งเรา ให้ความรักเราอยู่อย่างเสมอต้นเสมอปลาย คอยปกป้องเรา ไม่เคยมีคนอื่นทำอะไรก็บอกเราทุกอย่าง
เวลาเราซ้อมรำ หรือหลีดเหนื่อยๆเค้าจะหาซื้อของกิน ขนมมาให้ แถมยังไปเฝ้าอีกด้วย ก็ทำให้เราไม่เหงาและก็มีความสุขได้มากเช่นกัน
เค้าทำดีกับเรามาก อีกอย่างเค้ากล้าที่จะเข้าหาผู้ใหญ่ในบ้านเรา(พ่อแม่เราดุและหวงเรามาก) รู้จักกับเพื่อนคนสนิททุกคน เค้าทำความรู้จักกับทุกคนเลย
จนเราลืมคนๆนึงไปได้เลย...
จนกระทั่ง 17-18 ม.ค. 58 เราได้ไปสอบที่ๆนึง แถวอโศก ที่ ม.6 ต้องสอบ แล้วเราก็ได้ไปเจอกับ...!เค้าคนนั้น ที่หายไปไม่บอกไม่กล่าว
เจอกันยังไงอะหรอ คือ ตอนสอบเสร็จอะ เราอยู่ในลิฟต์ แล้วลิฟต์หยุดที่ชั้นๆหนึ่งประตูลิฟต์ค่อยๆแง้มเปิดออกอย่างช้าๆ เป็นหน้าเค้ากับเพื่อนเค้า!!
เพื่อนเค้าก็เข้ามาในลิฟต์2คน ส่วนเค้าไม่เข้ามา = =' แล้วเราก็หาเค้าไม่เจออีกเพราะคนเยอะมาก มาถึงสอบวันที่สอง พอสอบเสร็จเราก็ออกมาจากห้องสอบ เราเจอเค้าอยู่หน้าห้อง เค้าก็เจอเรา แต่ก็ไม่ได้ทักกัน ส่วนเรารีบหันหลังให้เค้าเพราะเขินหรอ?
แต่รู้สึกดีใจที่ได้เจอแฮะ เพราะบางเวลาก็มีช่วงที่เราก็คิดถึงเค้าอยู่ นั่นแหละเป็นครั้งสุดท้ายที่เราเจอเค้า
19 ม.ค. 57 เราตัดสินใจทักแชทเฟสเค้า อ๋อ! ลืมบอกเค้าปลดบล็อกเฟสเราแล้วนะ
ก็ทักเค้าไปประมาณว่า เจอด้วยนะ เค้าก็บอกเพื่อนบอกเจอเหมือนกัน ก็สารทุกข์สุขดิบไปเรื่อยๆจนเราเข้าประเด็น
เรา:ถ้าไม่อยากเป็นเพื่อนกันอะ ก็ลืมๆอะไรไปให้หมดก็ได้ เค้าไม่รู้หรอกนะว่าที่ผ่านมาทำไมต้องบล็อกไลน์บล็อกเฟสกัน จะไม่เป็นเพื่อนกันก็ไม่เป็นไร และก็ไม่ต้องพูดอะไรเกี่ยวกับเค้าอีก
เค้า:เย้ยกำๆ 5555
เรา:สนุกมากป้ะล่ะ
เค้า:พูดเกี่ยวกับนี้
เรา:เค้าทำไรให้อะ
ตรงๆดิ
ลูกผู้ชายป้ะอะ
เค้า:ไม่รู้ดิ
เรา:ไม่เคยมีความรู้สึกเลยหรอ
ดีจัง
ดีเนอะ
เค้า:เราคงโดนจนเกินความรู้สึกมันไม่มีให้มีแล้วหล่ะ 555
เรา:โดนไรล่ะ ก็พูดมาดิ เค้าหรอ เค้าทำหรอ ทำไรอะ
เค้า:เปล่าๆ ม่ายช่ายเรื่องเธอ
เรา:แล้วให้เพื่อนปลอมตัวมาหลอกทำไมอะวันนั้น แล้วก็บล็อกไลน์ไปเลยอะ
เค้า:ก็แค่
เรา:คิดว่าเค้ารู้สึกดีด้วยป่ะล่ะ
ถ้าไม่อยากเป็นเพื่อนกันนะ ก็ไม่เป็นไร
แต่เค้าไม่เคยคิดแบบนั้นเลยอะ
เค้าอยากเป็นเพื่อนที่ดีเหมือนเดิมเสมอ
เค้า:เพื่อนกันจริงๆเราก้เป็นเพื่อนกันอยู่แล้วไม่ใช่ออ
เรา:หรอ
เรา:ไม่เข้าใจเลยอะ
เรา:ก็แค่..?คือ
เรา:ทำไมตอบนี่คิดนานจังอะ
เค้า:แล้ว ... เค้ามีรหัสเฟสไม่ใช่ออ ?? (...คือแฟนเรา)
เรา:เค้าไม่ให้รหัสแล้ว
เค้า:คือถ้าไม่ตอบก้ไม่หายสงสัยใช่มะ
เค้า:แล้วเราไปบล็อกเธอทำไมอะ ?? เรายัง งงๆอยู่เลย
เรา:อืม
เรา:ต่อไปนี้เราไม่ใช่เพื่อนกันอีก ขอบคุณ!
เค้า:เพื่อนก้เป็นไม่ได้ ??
เรา:ก็คนบางคนเหมือนไม่ต้อนรับ
เรา:ก็อย่ามารู้จักเลยดีกว่า
เรา:จะเอาเรื่องของเค้าไปนินทากับเพื่อน ก็เชิญ
เค้า:รู้ไว้ด้วย เราไม่เคยนินทาใครให้เสียหายลับหลัง
เรา:ขอโทษแล้วกันลืมไปเธอเป็นคนดี
เค้า:เราไม่เคยบอกเลย ว่าเราเป็นคนดี เรามันแย่จะตาย
เรา:แล้วจะเก็บคำพูดไว้อีกนานแค่ไหน ที่เค้าตัดสินใจมาคุย เพราะเค้าไม่อยากค้างคาแล้ว
เรา: เค้าปล่อยมานานแล้วอะ เค้าไม่เคยเป็นแบบนี้เลย
เค้า:เป็นยังไง
เรา:ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
เรา:ทำไมต้องอยากรู้เรื่องที่มันผ่านไปนานแล้ว แต่มันก็เป็นเรื่องที่เค้าเก็บไว้ไม่ได้แล้ว
เรา:เค้าตัดสินใจจะทักดีมั้ยวะ หลายรอบเลยนะ เครียดอะ ทำไมต้องเครียด
เค้า:จริงๆก้ไม่อยากทำให้เครียดเลย อยากขอแค่เครียดคนเดียวดีกว่า
เรา:ทำไมอะ
เรา:เธอจะรู้ได้ไงว่าเค้าไม่เครียด เค้าก็มีความรู้สึกนะ แต่อาจไม่เก่งเรื่องเดาความคิดคน เค้าอยากรู้
เรา:โอเค จบเท่านี้ไม่ถามแล้ว
เค้า:มาคุยแบบนี้ แล้วไม่กลัวแฟนว่าหรอ
เรา:ก็เราคุยแบบเพื่อนกันนิ
เค้า:แล้วคิดกับเราแบบเพื่อนรึป่าว
เรา:ถามอย่างงี้ทำไม
เค้า:ทำตัวไม่ถูก เลยถาม
เรา: ทำตัวไม่ถูก แล้วเกี่ยวไรกับเค้าคิดแบบเพื่อนหรือเปล่าอ่ะ มันเกี่ยวกันตรงไหน
เค้า:จริงๆเราก้อยากเคลีย นะ เราจะได้เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
เรา:พูดอย่างงี้หมายความว่า
เรา :ก็ยอมรับแล้ว? ว่าที่ผ่านมาไม่ได้เป็นเพื่อนเหมือนเดิม
เรา:แต่เค้าทำผิดไรเค้าไม่รู้
เรา:ต้องขอโทษนะ
เค้า:ก้เห็นม่ายคุยด้วยอ่า
เรา:เธอแหละไม่คุยกับเค้าอะ
เค้า:คือก็อยากคุยเเหละ
เค้า:ขนาดวันสอบ
เค้า:วันนั้น ยังคิดในห้องสอบเลย
เค้า:ถ้าเจอจะเข้าไปทัก
เค้า:แต่พอออกมาแค่เห็นก้ไม่กล้าเเล้ววว
เรา:.....
เรา:เหมือน
เรา:กัน
เค้า:ไม่รู้ทำไม
เรา:เนอะ
เรา:ขอโทษนะ
เรา:เค้าทำให้เครียดเลย
เค้า:ไม่ขนาดนั้นหรอกๆ
เค้า:เราก้ขอโทษๆ
เรา:แล้วโอเคมั้ย
เค้า:เห้ยเราเหมือนเดิมๆ โอเคๆ 55
จากนั้นเราก็คุยๆกันแต่ความรู้สึกเราเริ่มกลับมาอีกครั้ง
แต่ที่น่าห่วงที่สุดคือ แฟนปัจจุบันของเรา ซึ่งเค้าก็ทราบเรื่องราวทั้งหมดแล้ว
เค้าขอให้เราเลือกสักทาง เรารู้สึกผิดกับแฟนเรามาก เค้าดีกับเราจริงๆ
ซึ่งเราก็รักแฟนนะไม่ใช่ไม่รักไม่ใช่เพราะความเหงา แต่ความรู้สึกเรากับคนเก่าเหมือนยังคาๆแล้วมันตีกลับมาอีกครั้ง
เราสับสนจริงๆ ตอนนี้เรารู้สึกกับคนสองคนหรอ?
นี่คือสิ่งที่เราถามตัวเองหลายครั้ง กลับตอบไม่ได้สักที
ทั้งหมดคือเรื่องย่อของเรา ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ ใครอ่านไม่จบไม่เป็นไร
สับสนว่ารักใครกันแน่ เลือกไม่ได้จริงๆ ไม่รู้ตัวเองสักทีว่าต้องการใคร
ว่าจะไม่ตั้งกระทู้แล้วแต่เก็บไว้ไม่ได้แล้ว อึดอัดมากๆ
เลยอยากขอความคิดเห็นค่ะ
เริ่มนะคะ เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงค่ะ ตอนนี้อยู่ ม.6 แล้ว ในทุกๆวันเราเล่นเฟสเป็นปกติอยู่แล้ว
จนมาถึงวันนึงค่ะ วันที่ 18 ม.ค. 2557 ที่ผ่านมา
เราไปเปิดเจอรูปแท็กที่มีจากเพื่อนในเฟส ก็เป็นคนที่เรารู้จักค่ะ เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยประถม
ตอนนี้เราอยู่คนละร.ร.ค่ะ ก็อ้าว นี่เพื่อนเก่าเรานี่นา เลยแอดไป เค้ารับแอดเร็วมาก เราก็รีบทักเลย แบบ
เฮ้ยแกจำเค้าได้มั้ย @#$@!$%^ ก็ว่าไป เค้าบอก ก็น่าจะจำได้นะ 55555
นับตั้งแต่วันนั้น เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ถ้าไม่คุยก็รู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก เพราะทุกครั้งที่ได้คุยเรารู้สึก มีความสุขและยิ้มได้อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
เราคุยกันศึกษานิสัยและเรื่องราวกันมาเรื่อยๆ เค้าเป็นคนชอบถ่ายรูป เราก็ชอบถูกถ่ายรูปด้วย
วันที่ 27 ม.ค. 57 เราได้เจอกัน เพราะเค้ามาที่ร.ร.เรา มาถ่ายรูปพวกแข่งกีฬาอะค่ะ เราก็ไปทักทายได้แปปเดียว เพราะต้องรีบขึ้นไปซ้อมรำ
วินาทีแรกที่เห็นเค้า ไม่รู้ทำไมรู้สึกดี แล้วใจเต้นแรงด้วย แต่เราก็กลับมาคุยกันต่อในแชทค่ะ มีคนนึงมาขอจีบเรา เราไปเล่าให้เค้าฟัง เค้าบอกรู้จักคนนี้ แล้วถามเราว่าชอบเค้ามั้ยเราบอกไม่อ่า พึ่งรู้จักเอง เค้าบอกงั้นก็ลองบอกเค้าไปว่าคุยกับเราอยู่ก็ได้ วินาทีนั้นเรากรี๊ดในใจเลยอะ
ต่อมาวันที่ 29-30 ม.ค. ร.ร.เราจัดให้ไปค่ายที่พัทยา
เป็นสถานที่ที่สวยมาก หรูหราอลังการจริงๆ ที่พักก็ดี สนุกมากๆเลยค่ะ เราก็เล่าให้เค้าฟังตลอดในขณะที่เค้าเรียน เค้าก็คุยกับเราเหมือนกัน
อยู่ในค่ายแทบก้มหน้าพิมคุยกันทุกวันเลย เมื่อถึงเวลาค่ำ ก็มีการดูดาว เราก็เล่าให้เค้าฟัง เนี้ยที่นี่สวยมากเลย มองดาวแล้วนึกถึงเพลง คืนที่ดาวเต็มฟ้า เลยอะ555555 เค้าบอก นึกถึงใครหรอเราก็บอกว่า ไม่บอก >///< คือมีความสุขจริงๆ ช่วงนั้น
ต่อมาค่ะวันที่ 4 ก.พ.57 คือมีงานที่ร.ร.ค่ะเป็นรวม 6 ร.ร.มาแข่งกีฬาต่างๆ
เราก็ได้รำเปิดงาน แล้วเค้าก็มาด้วย เค้าถ่ายรูปให้เรา และก็แอบถ่ายรูปเราด้วยแหละ แล้วเค้าก็ส่งรูปมาให้เรา เราก็เก็บไว้และชอบมากๆเลย
เค้าขึ้นมาหาเราบนห้องนาฏศิลป์ด้วย เพราะเราท้าว่ากล้าขึ้นมาป่าวๆไรงี้ ก็ไม่คิดว่าจะกล้าไงเออ ก็ฟินไปอีก ก็ขึ้นมาคุยเล่นแล้วดูพวกแข่งลีดข้างล่างกัน
เอาที่คุยกันไปก่อนนะคะเพราะเราคุยกันเยอะมาก
เข้าประเด็นนะ เราสองคนไม่เคยบอกชอบกัน ไม่เคยบอกความรู้สึกที่มีให้กันเลย วันนึงจู่ๆเค้าไม่คุยกับเราเลย ไม่รู้เป็นเพราะอะไร
ไม่รู้ว่าเรารอเค้าทักมาฝ่ายเดียวหรือเปล่า หรือเค้าก็รอเราเหมือนกัน เราไม่แน่ใจเลยจริงๆ จนวันเกิดเรา พอดีช่วงนั้นปิดเทอม แล้วเราเรียนพิเศษด้วยกัน
แล้ววันนั้นวันเกิดเรา เรามองไปที่ข้างหลังที่นั่งเรียนเค้าตอนเลิกเรียน เค้าก็กลับบ้านไปแล้ว นึกว่าจะมาHBDให้เรา เราเศร้าเลย ค่อยๆเดินออกไป
แล้วพอเปิดประตู เค้ารอเราแล้วยื่นของขวัญวันเกิดให้เรา แล้วบอกว่าสุขสันต์วันเกิดนะ ^^ คือ...อึ้งจ้าา!! แล้วดีใจมากอะคือพูดไม่ถูกเลยอะแอร๊ยย
เราก็ขอบคุณเค้าแล้วยิ้มๆแล้วก็ไปขอบคุณในเฟสต่อ ตอนนั้นนึกว่าจะได้กลับมาคุยกันเหมือนเดิมแล้ว แต่เค้าก็หายไปเหมือนเดิม เศร้า ยังไม่รู้สาเหตุเลย
***เราทนไม่ไหวคิดว่าเค้าไม่อยากคุยกับเราแล้ว ด้วยความเหงาและไม่ชินกับการที่ไม่มีเค้า เราก็เลยหาไรทำ แล้วก็ "หาคนคุย!!" เป็นวิธีที่ไม่ดีเลย
เราไปเจอคนๆนึงในบีท้อก คุยๆกันแล้วคนนี้ก็มาชอบเราเค้าคุยกับเรากวนๆสนุกดี ซึ่งตอนนี้เราคบกันแล้ว ด้วยความเหงาหรือ?
ช่วงแรกที่คบกันแฟนคนใหม่ เค้าคนเก่าก็ทักเรามาค่ะ แปลกมาก เพราะเค้าแอดเรามาสองไลน์ เรา งง มาก ถามว่าตกลงเล่นไลน์ไหน เค้าบอกไลน์นู้นๆ
ไม่ใช่อะไรหรอกนะคะ เค้าให้เพื่อนเค้าปลอมตัวเป็นเค้าเพื่อหลอกถามเราทุกอย่าง ว่าเราชอบจริงๆรึเปล่า แต่ที่เราจับได้เพราะคำพูดก็ไม่ใช่เค้าแล้วล่ะค่ะ
เค้าบอกประมาณว่าทำเพราะจะได้รู้ว่าเราอะชอบเค้าจริงๆรึเปล่า แต่จะทำเพื่ออะไรอะ? ในเมื่อเธอเลือกเองที่จะเงียบหายไป ทิ้งให้เราเหงาเนี้ยนะ แล้วเค้าก็ขอโทษเราแล้วบอกว่าจะไม่ยุ่งแล้ว และสั่งให้เราบล็อกไลน์เค้าออกให้หมด แล้วเค้าก็ลบทุกสิ่งทุกอย่าง
รวมถึงบล็อกเฟสเปลี่ยนลน์หนีเราด้วย ทั้งๆที่เราไม่ได้ลบออกไปเลย แต่เค้าก็หายไปจากชีวิตเราจริงๆแล้ว
มาถึงตอนนี้เรากับแฟนใหม่คบกันมาตอนนี้จะ 9 เดือนแล้วค่ะ แฟนใหม่เราแสนดีมาก แต่ขี้หึงมากไปหน่อย ขนาดแค่กวาดสายตาไปทางไหน เค้ายังคิดว่ามองผู้ชายเลย แล้วก็ทะเลาะ สุดท้ายเรางอนคืนเค้าก็งอนเหมือนกัน แต่เค้าก็ลุกไปซื้อไอติมมาง้อเราจนได้ เค้ายอมทำเพื่อเราทุกอย่าง
ไปไหนก็ไปด้วยกันเสมอไม่เคยทิ้งเรา ให้ความรักเราอยู่อย่างเสมอต้นเสมอปลาย คอยปกป้องเรา ไม่เคยมีคนอื่นทำอะไรก็บอกเราทุกอย่าง
เวลาเราซ้อมรำ หรือหลีดเหนื่อยๆเค้าจะหาซื้อของกิน ขนมมาให้ แถมยังไปเฝ้าอีกด้วย ก็ทำให้เราไม่เหงาและก็มีความสุขได้มากเช่นกัน
เค้าทำดีกับเรามาก อีกอย่างเค้ากล้าที่จะเข้าหาผู้ใหญ่ในบ้านเรา(พ่อแม่เราดุและหวงเรามาก) รู้จักกับเพื่อนคนสนิททุกคน เค้าทำความรู้จักกับทุกคนเลย
จนเราลืมคนๆนึงไปได้เลย...
จนกระทั่ง 17-18 ม.ค. 58 เราได้ไปสอบที่ๆนึง แถวอโศก ที่ ม.6 ต้องสอบ แล้วเราก็ได้ไปเจอกับ...!เค้าคนนั้น ที่หายไปไม่บอกไม่กล่าว
เจอกันยังไงอะหรอ คือ ตอนสอบเสร็จอะ เราอยู่ในลิฟต์ แล้วลิฟต์หยุดที่ชั้นๆหนึ่งประตูลิฟต์ค่อยๆแง้มเปิดออกอย่างช้าๆ เป็นหน้าเค้ากับเพื่อนเค้า!!
เพื่อนเค้าก็เข้ามาในลิฟต์2คน ส่วนเค้าไม่เข้ามา = =' แล้วเราก็หาเค้าไม่เจออีกเพราะคนเยอะมาก มาถึงสอบวันที่สอง พอสอบเสร็จเราก็ออกมาจากห้องสอบ เราเจอเค้าอยู่หน้าห้อง เค้าก็เจอเรา แต่ก็ไม่ได้ทักกัน ส่วนเรารีบหันหลังให้เค้าเพราะเขินหรอ?
แต่รู้สึกดีใจที่ได้เจอแฮะ เพราะบางเวลาก็มีช่วงที่เราก็คิดถึงเค้าอยู่ นั่นแหละเป็นครั้งสุดท้ายที่เราเจอเค้า
19 ม.ค. 57 เราตัดสินใจทักแชทเฟสเค้า อ๋อ! ลืมบอกเค้าปลดบล็อกเฟสเราแล้วนะ
ก็ทักเค้าไปประมาณว่า เจอด้วยนะ เค้าก็บอกเพื่อนบอกเจอเหมือนกัน ก็สารทุกข์สุขดิบไปเรื่อยๆจนเราเข้าประเด็น
เรา:ถ้าไม่อยากเป็นเพื่อนกันอะ ก็ลืมๆอะไรไปให้หมดก็ได้ เค้าไม่รู้หรอกนะว่าที่ผ่านมาทำไมต้องบล็อกไลน์บล็อกเฟสกัน จะไม่เป็นเพื่อนกันก็ไม่เป็นไร และก็ไม่ต้องพูดอะไรเกี่ยวกับเค้าอีก
เค้า:เย้ยกำๆ 5555
เรา:สนุกมากป้ะล่ะ
เค้า:พูดเกี่ยวกับนี้
เรา:เค้าทำไรให้อะ
ตรงๆดิ
ลูกผู้ชายป้ะอะ
เค้า:ไม่รู้ดิ
เรา:ไม่เคยมีความรู้สึกเลยหรอ
ดีจัง
ดีเนอะ
เค้า:เราคงโดนจนเกินความรู้สึกมันไม่มีให้มีแล้วหล่ะ 555
เรา:โดนไรล่ะ ก็พูดมาดิ เค้าหรอ เค้าทำหรอ ทำไรอะ
เค้า:เปล่าๆ ม่ายช่ายเรื่องเธอ
เรา:แล้วให้เพื่อนปลอมตัวมาหลอกทำไมอะวันนั้น แล้วก็บล็อกไลน์ไปเลยอะ
เค้า:ก็แค่
เรา:คิดว่าเค้ารู้สึกดีด้วยป่ะล่ะ
ถ้าไม่อยากเป็นเพื่อนกันนะ ก็ไม่เป็นไร
แต่เค้าไม่เคยคิดแบบนั้นเลยอะ
เค้าอยากเป็นเพื่อนที่ดีเหมือนเดิมเสมอ
เค้า:เพื่อนกันจริงๆเราก้เป็นเพื่อนกันอยู่แล้วไม่ใช่ออ
เรา:หรอ
เรา:ไม่เข้าใจเลยอะ
เรา:ก็แค่..?คือ
เรา:ทำไมตอบนี่คิดนานจังอะ
เค้า:แล้ว ... เค้ามีรหัสเฟสไม่ใช่ออ ?? (...คือแฟนเรา)
เรา:เค้าไม่ให้รหัสแล้ว
เค้า:คือถ้าไม่ตอบก้ไม่หายสงสัยใช่มะ
เค้า:แล้วเราไปบล็อกเธอทำไมอะ ?? เรายัง งงๆอยู่เลย
เรา:อืม
เรา:ต่อไปนี้เราไม่ใช่เพื่อนกันอีก ขอบคุณ!
เค้า:เพื่อนก้เป็นไม่ได้ ??
เรา:ก็คนบางคนเหมือนไม่ต้อนรับ
เรา:ก็อย่ามารู้จักเลยดีกว่า
เรา:จะเอาเรื่องของเค้าไปนินทากับเพื่อน ก็เชิญ
เค้า:รู้ไว้ด้วย เราไม่เคยนินทาใครให้เสียหายลับหลัง
เรา:ขอโทษแล้วกันลืมไปเธอเป็นคนดี
เค้า:เราไม่เคยบอกเลย ว่าเราเป็นคนดี เรามันแย่จะตาย
เรา:แล้วจะเก็บคำพูดไว้อีกนานแค่ไหน ที่เค้าตัดสินใจมาคุย เพราะเค้าไม่อยากค้างคาแล้ว
เรา: เค้าปล่อยมานานแล้วอะ เค้าไม่เคยเป็นแบบนี้เลย
เค้า:เป็นยังไง
เรา:ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
เรา:ทำไมต้องอยากรู้เรื่องที่มันผ่านไปนานแล้ว แต่มันก็เป็นเรื่องที่เค้าเก็บไว้ไม่ได้แล้ว
เรา:เค้าตัดสินใจจะทักดีมั้ยวะ หลายรอบเลยนะ เครียดอะ ทำไมต้องเครียด
เค้า:จริงๆก้ไม่อยากทำให้เครียดเลย อยากขอแค่เครียดคนเดียวดีกว่า
เรา:ทำไมอะ
เรา:เธอจะรู้ได้ไงว่าเค้าไม่เครียด เค้าก็มีความรู้สึกนะ แต่อาจไม่เก่งเรื่องเดาความคิดคน เค้าอยากรู้
เรา:โอเค จบเท่านี้ไม่ถามแล้ว
เค้า:มาคุยแบบนี้ แล้วไม่กลัวแฟนว่าหรอ
เรา:ก็เราคุยแบบเพื่อนกันนิ
เค้า:แล้วคิดกับเราแบบเพื่อนรึป่าว
เรา:ถามอย่างงี้ทำไม
เค้า:ทำตัวไม่ถูก เลยถาม
เรา: ทำตัวไม่ถูก แล้วเกี่ยวไรกับเค้าคิดแบบเพื่อนหรือเปล่าอ่ะ มันเกี่ยวกันตรงไหน
เค้า:จริงๆเราก้อยากเคลีย นะ เราจะได้เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
เรา:พูดอย่างงี้หมายความว่า
เรา :ก็ยอมรับแล้ว? ว่าที่ผ่านมาไม่ได้เป็นเพื่อนเหมือนเดิม
เรา:แต่เค้าทำผิดไรเค้าไม่รู้
เรา:ต้องขอโทษนะ
เค้า:ก้เห็นม่ายคุยด้วยอ่า
เรา:เธอแหละไม่คุยกับเค้าอะ
เค้า:คือก็อยากคุยเเหละ
เค้า:ขนาดวันสอบ
เค้า:วันนั้น ยังคิดในห้องสอบเลย
เค้า:ถ้าเจอจะเข้าไปทัก
เค้า:แต่พอออกมาแค่เห็นก้ไม่กล้าเเล้ววว
เรา:.....
เรา:เหมือน
เรา:กัน
เค้า:ไม่รู้ทำไม
เรา:เนอะ
เรา:ขอโทษนะ
เรา:เค้าทำให้เครียดเลย
เค้า:ไม่ขนาดนั้นหรอกๆ
เค้า:เราก้ขอโทษๆ
เรา:แล้วโอเคมั้ย
เค้า:เห้ยเราเหมือนเดิมๆ โอเคๆ 55
จากนั้นเราก็คุยๆกันแต่ความรู้สึกเราเริ่มกลับมาอีกครั้ง
แต่ที่น่าห่วงที่สุดคือ แฟนปัจจุบันของเรา ซึ่งเค้าก็ทราบเรื่องราวทั้งหมดแล้ว
เค้าขอให้เราเลือกสักทาง เรารู้สึกผิดกับแฟนเรามาก เค้าดีกับเราจริงๆ
ซึ่งเราก็รักแฟนนะไม่ใช่ไม่รักไม่ใช่เพราะความเหงา แต่ความรู้สึกเรากับคนเก่าเหมือนยังคาๆแล้วมันตีกลับมาอีกครั้ง
เราสับสนจริงๆ ตอนนี้เรารู้สึกกับคนสองคนหรอ?
นี่คือสิ่งที่เราถามตัวเองหลายครั้ง กลับตอบไม่ได้สักที
ทั้งหมดคือเรื่องย่อของเรา ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ ใครอ่านไม่จบไม่เป็นไร